پرش پلک را چگونه درمان می کنند؟
تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۸۳۷۷۷۵
بهداشت نیوز- قطعا برایتان پیش آمده که پلک یکی از چشم هایتان شروع به پرش های ناگهانی کند، پرش هایی که کنترلشان در اختیار شما نیست و گاهی اوقات فوق العاده آزار دهنده هستند و شما را به مرز جنون می رساند.
اما خوشبختانه این پدیده در اکثر مواقع خطرناک نبوده و پرش های اعصاب خردکن را هم که کنار بگذاریم، با درد خاصی همراه نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این تحریک بیش از اندازه نتیجه اش انقباض های غیر ارادی ماهیچه ها است و سبب می شود تا پرش پلک ها رخ دهد. اما به طور دقیق تر، چه چیزی باعث این تحریک بیش از اندازه شده و چطور می توان آن را درمان کرد.
چه چیزی باعث پرش پلک می شود؟
اسپاسم پلک می تواند بدون هیچ دلیلی که ما از آن سر در می آوریم رخ دهد. از آنجایی که آن ها به ندرت نشانه ای از مشکل جدی هستند، دلیل رخ دادنشان هنوز مشخص نیست. با این حال موضوعات زیر می تواند در بروز آن موثر باشد:
تحریک چشم
کشیدگی عضلات اطراف چشم
خستگی
خواب کم
کار فیزیکی سنگین
عوارض جانبی داروها
استرس
مصرف الکل، تنباکو و کافئین
اگر عارضه در شما شدت بیشتری پیدا کند، موارد زیر می تواند آسیب بیشتری به شما وارد سازد:
التهاب پلک
التهاب ملتحمه
خشک شدن چشم
محرک های محیطی نظیر باد، نور شدید و آلودگی هوا
کار کشیدن از بدن و خستگی
حساسیت به نور
استرس داشتن
مصرف بیش از حد کافئین و الکل و سیگار کشیدن
جالب است بدانید که این اتفاق در زنان بیشتر رخ می دهد و تقریبا 50 هزار آمریکایی در بزرگسالی دچار آن هستند. به مرور زمان نشانه ها شدت بیشتری می گیرد و در صورت عدم رسیدگی ممکن است منجر به تار بینی، اسپاسم دیگر عضلات صورت و حساسیت بالای به نور شود.
چرا باید حتما به پزشک مراجعه کرد؟
به ندرت پیش می آید که پرش پلک تبدیل به یک موقعیت اورژانسی شود. اگرچه اسپاسم مزمن پلک می تواند نشانه ای باشد مبنی بر اختلالات سیستم عصبی یا مغز. در این حالت و اگر نشانه های زیر را دیدید، باید حتما به پزشک مراجعه کنید:
چشم ها قرمز و ملتهب شده و ترشحات غیر معمول از آن دیده می شود.
پلک بالایی افتادگی دارد.
پلک هایتان هر زمان که دچار پرش می شود کاملا بسته می شود.
پرش پلک دیگر اعضای صورتتان را نیز دچار مشکل می کند.
عوارض جانبی پرش پلک
در مواردی بسیار نادر، اسپاسم پلک علامت اختلال جدی در مغز و اعصاب است. اگر موارد بالا را داشته باشید، ممکن است شرایط شما رابطه ای با یکی از بیماری های زیر نیز داشته باشد:
فلج بِل
دیستونی
دیستونی گردنی
ام اس
پارکینسون
سندروم توریت
اکثر اسپاسم های پلک بدون هیچ گونه درمان شناخته شده ای طی چند روز و یا چند هفته از بین می روند. اگر دوره مورد نظر بسیار طولانی شد، می توانید فاکتورهای احتمالی موثر را کاهش دهید. عمده عوامل شناخته شده موثر در این مسئله، استرس، خستگی و مصرف بیش از اندازه کافئین است. بنابراین:
کافئین کمتری بنوشید.
به میزان کافی بخوابید.
با قطره های چشمی سطح چشم خود را همیشه مرطوب نگه دارید.
وقتی اسپاسم آغاز می شود یک کمپرس گرم روی آن قرار دهید.
در شرایط بسیار حاد، معمولا تزریق سم بوتولونیم یا همان بوتاکس تجویز می شود. تا زمانی که تاثیر این سم باقی مانده، اثری از پرش پلک نخواهد بود اما به محض شروع دوباره، باید تزریقی دیگر صورت پذیرد.
اگر موقعیت به قدری آزار دهنده است که زندگی را برای شما دشوار کرده، برخی از مراکز درمانی جراحی های مخصوصی دارند تا عضلات و اعصاب دخیل در این مسئله را کاملا از بین برده و یا حذف کنند.
اگر اسپاسم پلک شما اخیرا بیش از حد عادی شده، حتما زمان وقوع آن و دلایلی که فکر می کنید با آن مرتبط هستند را یادداشت کنید. اگر مصرف کافئین، تنباکو و الکل دارید، میزان آن را ثبت کنید و بنویسید که تا چه حد استرس داشته اید و چقدر توانسته اید در چند روز گذشته بخوابید. همه این ها می تواند عوامل موثری برای پرش پلک به حساب آید.
برای مثال اگر متوجه شدید خواب کم باعث شده تا پرش پلک به سراغ شما آید، از آن شب به بعد سعی کنید نیم ساعت الی یک ساعت زودتر بخوابید. شاید از این طریق فشار کاهش یافته و اسپاسم ها نیز به حداقل برسد.
چشم انداز درمانی
دلایل بسیاری در این مسئله دخیل است. درمان و چشم انداز آن برای هر فردی متفاوت است. پژوهشگران تاکنون ارتباط این پدیده با ژنتیک شخص را به طور دقیق پیدا نکرده اند ولی مشخص است که سابقه فامیلی نقش چندانی ندارد.
پرش های مربوط به استرس، کمبود خواب و دیگر فاکتورهای مرتبط با سبک زندگی افردا می تواند بهترین ارتباط باشد. اگر هر یک از این موضوعات به عنوان عامل اصلی در هر فرد شناسایی شود، بهتر است روی همان فاکتور برای یافتن سلامتی سرمایه گذاری شود.
منبع: عصر ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۳۷۷۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا بدندرد میگیریم؟
به گزارش صدای ایران از ایسنا، با این حال زمانی که در سرتاسر بدنتان درد احساس میکنید، به احتمال زیاد این وضعیت ناشی از عفونت، بیماری یا دارویی است که مصرف کردهاید.
در ادامه به نقل از «وب ام دی» به چند مورد از دلایل بدن درد میپردازیم:
اگر در بازوها، پاها یا هر دو درد دارید، عضلات شما ممکن است خون کافی دریافت نکنند. در ابتدا، ممکن است فقط زمانی که ورزش میکنید متوجه آن شوید، اما به مرور زمان ممکن است هنگام نشستن یا راه رفتن آن را احساس کنید. این معمولاً ناشی از وضعیتی به نام تصلب شرایین است و زمانی رخ میدهد که در لولههایی که خون را به ماهیچههای شما میرسانند، انسداد ایجاد میشود.
* کم کاری تیروئیداین عارضه زمانی رخ میدهد که غده تیروئید شما به اندازه کافی برخی از هورمونهای کلیدی را تولید نمیکند. این وضعیت میتواند باعث درد عضلات و مفاصل و همچنین تورم و حساسیت شود. همچنین این وضعیت میتواند شما را خسته کند و منجر به مشکلات حافظه، نازک شدن مو، خشکی پوست، کلسترول بالا، کند شدن ضربان قلب و مشکلات دیگر شود. پزشک شما میتواند یک آزمایش خون ساده انجام دهد تا متوجه شود آیا کم کاری تیروئید دارید یا خیر. داروها میتوانند به جایگزینیِ هورمونهای از دست رفته کمک کنند.
* آنفلوآنزا یا سایر عفونتهاهنگامی که ویروس آنفلوآنزا وارد بدن میشود، تب و احتقان را به همراه میآورد و میتواند باعث درد ماهیچههای شما به خصوص در پشت، پاها و بازوها شود. معمولاً در عرض یک هفته یا بیشتر به خودی خود بهبود مییابد، اما اگر بهبود نیافت با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین اگر مشکلات سلامتی دیگری دارید و آنفلوآنزا میگیرید یا سرفهای دارید که از بین نمیرود، باید این شرایط را نیز بررسی کنید. سایر عفونتها از جمله کووید۱۹ و اچ آی وی نیز میتوانند باعث دردهای عضلانی شما شوند.
* داروهاداروهایی به نام استاتینها برای کنترل کلسترول بالا استفاده میشود و حدود ۳۰ درصد از افرادی که این داروها را مصرف میکنند میگویند درد عضلانی دارند. اگر این اتفاق برای شما افتاده است، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است بتوانند داروی متفاوتی به شما بدهند.
لوپوساین یک نوع بیماری خودایمنی است و باعث میشود سیستم ایمنی که به طور معمول به محافظت از بدن کمک میکند، به بافتها و اندامها حمله کند. زمانی که لوپوس مفاصل یا ماهیچههای شما را تحت تاثیر قرار میدهد، میتواند آنها را سفت کند و حرکت آنها باعث درد شود. هیچ درمانی وجود ندارد، اما داروها و ورزشهای خاص میتوانند به کنترل علائم کمک کنند. با پزشک خود در مورد اینکه چه چیزی برای شما بهتر است، صحبت کنید.
* روماتیسم مفصلی
این نیز یک بیماری خودایمنی است - عمدتاً مفاصل را تحت تأثیر قرار میدهد و میتواند منجر به از دست دادن استخوان شود. این شرایط میتواند باعث درد و التهاب در سراسر بدن شود و مفاصل شما ممکن است به شکلهای عجیب و غریب متورم شوند. دارو و فیزیوتراپی میتواند به کاهش علائم کمک کند، اما هیچ درمانی وجود ندارد. در برخی موارد ممکن است برای ترمیم مفاصل آسیب دیده به جراحی نیاز داشته باشید.
* درماتومیوزیتاین بیماری خودایمنی عضلات و مفاصل را دردناک میکند و باعث ایجاد بثورات دردناک، خارش دار، قرمز یا بنفش روی پلکهای شما میشود. همچنین روی بند انگشتان، آرنجها، زانوها و انگشتان پا لکههایی ایجاد میکند، میتواند پوست شما را خشک کند، موهای شما را نازک کند و باعث تورم و تحریک پوست اطراف ناخنهای دست شود. ممکن است بر اثر عفونت، داروها یا سرطان ایجاد شود. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما پزشک میتواند به شما در مدیریت علائم با داروها و فیزیوتراپی کمک کند.
فیبرومیالژیااین وضعیت میتواند باعث درد در مفاصل و ماهیچهها و همچنین مشکلاتی در خواب، خلق و خو و حافظه شود. دانشمندان فکر میکنند زمانی اتفاق میافتد که مغز سیگنالهای درد معمولی و خفیف را دریافت و به اشتباه آنها را تشدید کند. ممکن است بر اثر بیماری، جراحی یا استرس شدید روانی ایجاد شود. دارو میتواند علائم را کاهش دهد و ورزش و تکنیکهای آرام سازی مانند یوگا نیز ممکن است سودمند باشد.
* آرتریت پسوریاتیکاین وضعیت ترکیبی از التهاب مفصل و یک اختلال پوستی است. مفاصل دست ها، انگشتان، پاها، زانوها و جاهای دیگر ممکن است احساس سفتی داشته باشند. درد ممکن است فقط در یک طرف بدن ظاهر شود یا در هر دو طرف متقارن باشد. آرتریت پسوریاتیک ممکن است دامنه حرکتی شما را محدود کند و صبحها شما را خسته کند.
* پلی میوزیتاین عارضه زمانی اتفاق میافتد که چیزی – احتمالاً یک ویروس یا مشکلی در سیستم ایمنی شما – باعث التهاب ماهیچههای سراسر بدن به ویژه در شکم، شانهها، بالای بازوها و قلب شود. با گذشت زمان، ماهیچههای شما شروع به شکستن میکنند و ممکن است قورت دادن یا نفس کشیدن سخت باشد. پزشک ممکن است داروهایی را برای کاهش التهاب یا آرام کردن سیستم ایمنی بدن و فیزیوتراپی را برای کمک به بازیابی قدرت عضلانی پیشنهاد کند.
* سندرم خستگی مزمنعلامت اصلی این وضعیت خستگی شدید است که با هیچ چیز دیگری قابل توضیح نیست. ممکن است با ورزش یا فشار روانی بدتر شود، اما استراحت آن را بهتر نمیکند. همچنین ممکن است درد عضلانی، مشکلات حافظه، گلودرد، درد مفاصل و سردرد داشته باشید و نتوانید خوب بخوابید. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما دارو و فیزیوتراپی میتواند به مدیریت علائم شما کمک کند.
* تب منقوط کوههای راکیباکتری به نام R. rickettsii باعث آن میشود و نیش کنه معمولاً نحوه ابتلا به آن است. بیشتر علائم آنفلوآنزا مانند تب، لرز، سردرد، حالت تهوع، بی خوابی و دردهای عضلانی را دارد. بثوراتی که خارش ندارند پس از چند روز میتوانند روی مچ دست و مچ پا ظاهر شوند و سپس پخش شوند. آنتی بیوتیکها آن را درمان میکنند و هر چه زودتر آنها را مصرف کنید بهتر است. اگر درمان نشود، میتواند منجر به التهاب در ریهها، قلب و مغز و سپس نارسایی کلیه شود.
* بیماری لایمباکتریهای ناشی از نیش کنه نیز باعث این بیماری میشوند. این بیماری میتواند باعث تب، لرز، خستگی، بدن درد و سردرد شود. لایم همچنین میتواند منجر به ایجاد بثورات نیز شود. بیماری لایم با آنتی بیوتیک درمان میشود، اما برخی از افراد پس از اتمام دارو همچنان درد و خستگی دارند.
* اسپوندیلیت آنکیلوزاناین یک نوع آرتریت مزمن است که ستون فقرات و گاهی اوقات سینه، زانو و ... را نیز ملتهب میکند. این بیماری باعث درد و سفتی عضلات به خصوص در صبح میشود. موارد جدی میتواند منجر به از دست دادن حرکت در پشت و کمر شود، زیرا استخوانهای ستون فقرات در کنار هم رشد میکنند. همچنین ممکن است بر گردن تأثیر بگذارد. در صورت مشاهده علایم با پزشک خود صحبت کنید، زیرا درمان اولیه میتواند به مدیریت این بیماری کمک کند.
* پلیمیالژیا روماتیکااین عارضه به سرعت باعث درد و سفتی در شانهها، گردن، بازوها یا رانها میشود که میتواند در صبح بدتر شود. همچنین ممکن است تب، خستگی، کاهش وزن، افسردگی و بی اشتهایی داشته باشید. پزشکان فکر میکنند ژنهای خاصی میتوانند احتمال ابتلا به این عارضه را افزایش دهند. چیزی در محیط، مانند ویروس نیز ممکن است نقش داشته باشد. استروئیدها میتوانند درد و التهاب را کاهش دهند و علائم شما ممکن است از بین بروند، اما این وضعیت میتواند عود کند.
علاوه بر مواردی که در بالا عنوان شد، دکتر «پراساد کاسبکار»، یک متخصص در این باره میگوید: انواع خاصی از بدن درد میتواند با سرطان مرتبط باشد و باید بسیار آگاه بود که این نوع از دردها ممکن است جدیتر باشد. به طور کلی، بدندرد مرتبط با سرطان دارای دو یا سه ویژگی است.
دکتر کاسبکار انواع دردهای بدن که میتواند نشان دهنده رشد سلولهای سرطانی باشد را اینگونه فهرست میکند:
چنین دردی معمولاً طولانی مدت است و فقط با داروها یا درمانهای خاص برای درد تسکین مییابد. با قطع دارو ممکن است درد عود کند.
*دردی که با علایم نگرانکننده همراه استدرد ممکن است با علایم خاص دیگری مانند کاهش وزن، کاهش اشتها، سرفه، خلط خونی، خون در ادرار و بسیاری از علایم دیگر همراه باشد.
درد در قسمتهای خاصی از بدن بدون بیماری زمینهایویژگی کلیدی سوم و بسیار مهم این است که این گونه از بدندردهای مرتبط با سرطان معمولاً به طور خاص در نواحی مانند کمر یا بالای شکم نزدیک کبد یا در قسمتهای خاصی از بدن مانند استخوان قرار دارند. همچنین هیچ عامل مستعد کننده یا سابقهای از تروما یا بیماری وجود ندارد. این نوع بدن دردها در صورت مداوم بودن باید به طور کامل بررسی شوند.
دکتر کاسبکار میگوید: اگر درد مداوم در کل بدن یا بهطور خاص در ناحیهای از بدنتان احساس میکنید، باید به جای مصرف داروهای مُسکن برای برطرف کردن موقتی آن، با مراجعه به پزشک متخصص، علت اصلی درد را شناسایی و روند درمان را آغاز کنید.
مطالعات نشان میدهد که سلامت عاطفی فرد میتواند بر تجربه درد تأثیر بگذارد. درک علت درد و یادگیری روشهای موثر برای مقابله با آن میتواند کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد.
استراتژیهای کلیدی مدیریت درد عبارتند از:
- داروهای ضد درد
- درمانهای فیزیکی (مانند ماساژ، آب درمانی و ورزش)
- درمانهای روانشناختی (مانند درمان شناختی رفتاری، تکنیکهای آرامسازی و مدیتیشن)
- تکنیکهای ذهن و بدن (مانند طب سوزنی)