به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

پرش پلک چیست و چطور می توان آن را برطرف کرد؟

تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۸۳۵۴۹۵

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اما خوشبختانه این پدیده در اکثر مواقع خطرناک نبوده و پرش های اعصاب خردکن را هم که کنار بگذاریم، با درد خاصی همراه نیست. دانی ساه، از دانشگاه نبراسکا می گوید: «اساسا پرش پلک به خاطر تحریک بیش از حد ماهیچه های چشم است.»

این تحریک بیش از اندازه نتیجه اش انقباض های غیر ارادی ماهیچه ها است و سبب می شود تا پرش پلک ها رخ دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما به طور دقیق تر، چه چیزی باعث این تحریک بیش از اندازه شده و چطور می توان آن را درمان کرد.

چه چیزی باعث پرش پلک می شود؟

 اسپاسم پلک می تواند بدون هیچ دلیلی که ما از آن سر در می آوریم رخ دهد. از آنجایی که آن ها به ندرت نشانه ای از مشکل جدی هستند، دلیل رخ دادنشان هنوز مشخص نیست. با این حال موضوعات زیر می تواند در بروز آن موثر باشد:
•تحریک چشم
•کشیدگی عضلات اطراف چشم
•خستگی
•خواب کم
•کار فیزیکی سنگین
•عوارض جانبی داروها
•استرس
•مصرف الکل، تنباکو و کافئین

 اگر عارضه در شما شدت بیشتری پیدا کند، موارد زیر می تواند آسیب بیشتری به شما وارد سازد:

•التهاب پلک
•التهاب ملتحمه
•خشک شدن چشم
•محرک های محیطی نظیر باد، نور شدید و آلودگی هوا
•کار کشیدن از بدن و خستگی
•حساسیت به نور
•استرس داشتن
•مصرف بیش از حد کافئین و الکل و سیگار کشیدن

جالب است بدانید که این اتفاق در زنان بیشتر رخ می دهد و تقریبا 50 هزار آمریکایی در بزرگسالی دچار آن هستند. به مرور زمان نشانه ها شدت بیشتری می گیرد و در صورت عدم رسیدگی ممکن است منجر به تار بینی، اسپاسم دیگر عضلات صورت و حساسیت بالای به نور شود.

چرا باید حتما به پزشک مراجعه کرد؟

 به ندرت پیش می آید که پرش پلک تبدیل به یک موقعیت اورژانسی شود. اگرچه اسپاسم مزمن پلک می تواند نشانه ای باشد مبنی بر اختلالات سیستم عصبی یا مغز. در این حالت و اگر نشانه های زیر را دیدید، باید حتما به پزشک مراجعه کنید:
•چشم ها قرمز و ملتهب شده و ترشحات غیر معمول از آن دیده می شود.
•پلک بالایی افتادگی دارد.
•پلک هایتان هر زمان که دچار پرش می شود کاملا بسته می شود.
•پرش پلک دیگر اعضای صورتتان را نیز دچار مشکل می کند.

عوارض جانبی پرش پلک

در مواردی بسیار نادر، اسپاسم پلک علامت اختلال جدی در مغز و اعصاب است. اگر موارد بالا را داشته باشید، ممکن است شرایط شما رابطه ای با یکی از بیماری های زیر نیز داشته باشد:
•فلج بِل
•دیستونی
•دیستونی گردنی
•ام اس
•پارکینسون
•سندروم توریت

چطور پرش پلک را درمان می کنند؟

 اکثر اسپاسم های پلک بدون هیچ گونه درمان شناخته شده ای طی چند روز و یا چند هفته از بین می روند. اگر دوره مورد نظر بسیار طولانی شد، می توانید فاکتورهای احتمالی موثر را کاهش دهید. عمده عوامل شناخته شده موثر در این مسئله، استرس، خستگی و مصرف بیش از اندازه کافئین است. بنابراین:
•کافئین کمتری بنوشید.
•به میزان کافی بخوابید.
•با قطره های چشمی سطح چشم خود را همیشه مرطوب نگه دارید.
•وقتی اسپاسم آغاز می شود یک کمپرس گرم روی آن قرار دهید.

در شرایط بسیار حاد، معمولا تزریق سم بوتولونیم یا همان بوتاکس تجویز می شود. تا زمانی که تاثیر این سم باقی مانده، اثری از پرش پلک نخواهد بود اما به محض شروع دوباره، باید تزریقی دیگر صورت پذیرد.

اگر موقعیت به قدری آزار دهنده است که زندگی را برای شما دشوار کرده، برخی از مراکز درمانی جراحی های مخصوصی دارند تا عضلات و اعصاب دخیل در این مسئله را کاملا از بین برده و یا حذف کنند.

چطور می توان از پرش پلک جلوگیری کرد؟

اگر اسپاسم پلک شما اخیرا بیش از حد عادی شده، حتما زمان وقوع آن و دلایلی که فکر می کنید با آن مرتبط هستند را یادداشت کنید. اگر مصرف کافئین، تنباکو و الکل دارید، میزان آن را ثبت کنید و بنویسید که تا چه حد استرس داشته اید و چقدر توانسته اید در چند روز گذشته بخوابید. همه این ها می تواند عوامل موثری برای پرش پلک به حساب آید.

برای مثال اگر متوجه شدید خواب کم باعث شده تا پرش پلک به سراغ شما آید، از آن شب به بعد سعی کنید نیم ساعت الی یک ساعت زودتر بخوابید. شاید از این طریق فشار کاهش یافته و اسپاسم ها نیز به حداقل برسد.

چشم انداز درمانی

دلایل بسیاری در این مسئله دخیل است. درمان و چشم انداز آن برای هر فردی متفاوت است. پژوهشگران تاکنون ارتباط این پدیده با ژنتیک شخص را به طور دقیق پیدا نکرده اند ولی مشخص است که سابقه فامیلی نقش چندانی ندارد.

پرش های مربوط به استرس، کمبود خواب و دیگر فاکتورهای مرتبط با سبک زندگی افردا می تواند بهترین ارتباط باشد. اگر هر یک از این موضوعات به عنوان عامل اصلی در هر فرد شناسایی شود، بهتر است روی همان فاکتور برای یافتن سلامتی سرمایه گذاری شود.

منبع: دیجیاتو

انتهای پیام/

هر آنچه در مورد پرش پلک باید بدانید

 

منبع: باشگاه خبرنگاران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۳۵۴۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک فرد را در چه سنی می‌توان «پیر» دانست؟

به گزارش صدای ایران از یورونیوز،تیمی از دانشمندان آلمان، ایالات متحده آمریکا و لوکزامبورگ داده‌های بیش از ۱۴ هزار نفر را که در یک تحقیق طولانی‌مدت شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند.

شرکت‌کنندگان در این تحقیق بین سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۷۴ میلادی به دنیا آمده و متعلق به نسل‌های مختلف بودند. این افراد که بین ۴۰ تا ۱۰۰ سال داشتند، طی یک دوره زمانی ۲۵ ساله به ۸ پرسش پاسخ می‌دادند.

یکی از سوالات اصلی این بود که «در چه سنی کسی را پیر توصیف می‌کنید؟»

متولدین سال ۱۹۱۱ میلادی در پاسخ به این سوال گفتند که پیری به طور متوسط در سن ۷۱ سالگی شروع می‌شود؛ و هنگامی که همین پرسش از متولدین سال ۱۹۵۶ میلادی پرسیده شد که اکنون به سن ۶۵ سالگی رسیده بودند، آنها آستانه پیری را سه سال دیرتر دانستند و ۷۴ سالگی اعلام کردند.

مارکوس وتشتاین، عضو این تیم تحقیق در گزارشی می‌نویسد: «امید به زندگی افزایش یافته است و برخی از جنبه‌های سلامت نیز در طول زمان بهبود یافته است؛ به طوری که افراد در سنین خاصی که در گذشته پیر محسوب می‌شدند، اکنون دیگر مسن تلقی نمی‌شوند.»

همین روند در سطح فردی نیز مشاهده شد. بگونه‌ای که هر شرکت کننده پس از چهار یا پنج سال مسن‌تر شدن، تخمینش را برای شروع سالمندی یک سال افزایش می‌داد. زنان نیز آستانه پیری را بطور متوسط حدود دو سال دیرتر از مردان درنظر می‌گرفتند.

فاکتور‌های دیگری نیز وجود داشتند که بر تخمین فردی افراد تأثیر می‌گذاشتند؛ مثلا افرادی که مشکل سلامتی داشتند، تنهاتر بودند یا «احساس می‌کردند» مسن‌تر هستند، عموماً معتقد بودند مرحله کهولت زودتر شروع می‌شود.

به گزارش یورونیوز، البته این مطالعه دارای محدودیت‌هایی نیز بود؛ از جمله اینکه شرکت‌کنندگان همگی از یک کشور یعنی آلمان بودند. همچنین این احتمال وجود دارد که در فرهنگ‌های غیر اروپایی، «پیری» به گونه‌ای متفاوت دیده و توصیف شود.

در عصر حاضر، انسان‌ها طولانی‌تر از همیشه زندگی می‌کنند و با ادامه بهبود کیفیت زندگی و سلامت، احتمالا رسیدن به یکصدمین سالگرد زندگی بسیار رایج‌تر خواهد شد؛ به طوری که مردم شروع به طرح این سوال می‌کنند که آیا برای زندگی انسان محدودیتی وجود دارد یا خیر.